Het volk heeft zich duidelijk uitgesproken. Nicolas Maduro haalde 50,6% van de stemmen bij de presidentsverkiezingen. Daarmee gaven de Venezolanen duidelijk aan dat ze kiezen voor het verderzetten van de Bolivariaanse revolutie. Dat maakt rechts niet zo gelukkig…
Solidair 16 april 2013 12:56
Rechts had na de dood van Chávez graag komaf gemaakt met het sociale beleid dat de laatste jaren gevoerd werd. Dat lukte niet. Het volk had goed begrepen wie – Maduro of Capriles (rechtse kandidaat – 49,1% van de stemmen) – zijn belangen zou verdedigen.
Tijdens deze verkiezingen, amper een maand na de dood van Chávez, kwamen de tegenstrijdige belangen van de voor- en tegenstanders van de Bolivariaanse revolutie duidelijk aan het licht. Het werd een harde campagne. Geruchten over complotten, geweld, buitenlandse tussenkomst (Colombiaanse paramilitairen werden op Venezolaans grondgebied aangehouden) tekenden de campagne. Dat hield de kiezers niet tegen om massaal hun stem uit te brengen. Uren voor de opening van de stembureaus stonden ze al aan te schuiven. Meer aan 78,7% van de stemgerechtigden bracht zijn stem uit.
Nieuwe stap
De verkiezing van Maduro betekent een nieuwe stap in de Bolivariaanse revolutie. Maduro zal het land leiden tot 2019 en moeten ingaan op de drie voornaamste uitdagingen die Chávez voor zijn nieuw mandaat had vastgelegd:
• De strijd aanbinden tegen de aanhoudende corruptie die voornamelijk heerst bij de boli-bourgeoisie (die zich tijdens de regering van Chávez verrijkt heeft) en die nu onrechtmatig gebruik maakt van de plaatsen die ze binnen de staatsstructuur bekleedt om zich te verrijken.
• De strijd aangaan tegen het geweld en de criminaliteit. Ondanks het feit dat de ongelijkheid in het land drastisch daalde, bleef het geweld onverminderd doorgaan. In Venezuela zijn er jaarlijks 16.000 moordaanslagen.
• De industrie ontwikkelen. De verkoop van olie staat voor 96% van de export van het land. Venezuela is noch op het vlak van industriële productie, noch op het vlak van landbouw autonoom. Onafhankelijk zijn op het gebied van invoer is een noodzakelijke voorwaarde voor het voortbestaan van de Bolivariaanse revolutie.
Maduro staat voor reusachtige uitdagingen. Maar ze zijn haalbaar door een volk en een regering die samenwerken om de Bolivariaanse revolutie die Hugo Chávez opstartte, te versterken.
Overwinning verdedigen
Maar voordat de uitdagingen worden aangepakt, moet de Bolivariaanse revolutie eerst de legitimiteit van haar overwinning verdedigen. Verliezer Capriles wil immers een hertelling van de stemmen. Op die manier wil hij ook het gespannen klimaat in de hoofdstad Caracas verlengen. Nochtans worden de verkiezingsprocedures van Venezuela internationaal geroemd om hun transparantie en professionalisme.
Ook de Verenigde Staten vroegen al een hertelling, alsof ze Latijns-Amerika nog steeds beschouwen als hun achtertuin waar ze nog steeds naar believen kunnen tussenkomen. De rechtse pers loopt al vooruit op de zaken en vraagt zich af wat er van het land moet komen mocht er een politiek vacuüm ontstaan. Het scenario lijkt al op voorhand uitgeschreven. Op de voet te volgen dus.
Pogingen tot destabilisatie aan de gang
Momenteel zijn de pogingen tot destabilisatie van de verkozen president Maduro volop aan de gang. Het tv-station TeleSur werd omsingeld, verschillende lokalen van Maduro’s partij PSUV werden aangevallen, en ook enkele gezondheidscentra waar Cubaanse artsen werken. Er vielen al verschillende doden. President Maduro riep op tot kalmte, maar waarschuwde ook dat wie geweld gebruikt, de arm van de wet zal tegenkomen.
