Als ik aan Libië denk, denk ik terug aan Salvador Allende
We kwamen, we keken, we vernietigden, we vergaten... en roepen hoera als het zoveelste soevereine land ten prooi valt aan imperialistische moordenaars.
Is het niet pijnlijk te ervaren dat er mensen zijn die hun vreugde over de moord op het Libische volk niet onder stoelen of banken steken... Uit onze naam begaan door Amerikaanse en Navo misdadigers. Zitten mensen zò in elkaar dat ze zo’n ongefundeerde, onnozele, stompzinnige mening hebben; en op grond van welke waarneming?
Kijk eens naar dit geactualiseerde plaatje van het “beschaafde” Amerikaanse en Navo - buitenlandse beleid. Sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog, hebben de Verenigde Staten van Amerika, met behulp van hun Nazi- en Navo-knechten vanaf 1949, onder anderen, gebruik makend van het uiterst ervaren Nazi/Navo-opperhoofd, (ex?) nazi-generaalHans Speidel: opperbevelhebber van de Navo grondtroepen in
Centraal Europa van april 1957, tot sept. 1963, geprobeerd om meer dan 50 regeringen, waarvan de meeste democratisch werden verkozen, omver te werpen. Verder: pogingen ondernamen om progressieve bewegingen te onderdrukken in ontelbaar vele landen. Op grove wijze democratische verkiezingen in ten minste 30 landen verstoord, verhinderd, ondermijnd of onmogelijk hebben gemaakt.
Bommen hebben gesmeten en smijten op de volkeren van meer dan 30 landen en meer dan 50 buitenlandse (regerings)leiders (trachtten) te vermoorden.
Sinds 1945, hebben de VS en hun trawanten in de volgende 69 landen (meer dan een derde van de landen van de wereld!) een of meerdere van bovengenoemde “humanitaire acties”ondernomen in: Afghanistan - Albanië - Algerije - Angola - Australië - Bolivië - Bosnië - Brazilië - Brits Guyana (nu Guyana) - Bulgarije - Cambodja - Chad - Chile - China - Colombia - Congo (Zaire) - Costa Rica - Cuba - Dominicaanse Republiek - Duitsland (plus DDR) - Ecuador - Egypte - El Salvador - Fiji - Filippijnen - Frankrijk - Ghana - Griekenland - Grenada - Guatemala - Haïti - Honduras - India - Indonesië - Iran - Iraq - Italië - Jamaica - Japan - Joegoslavië - Kuwait - Laos - Libanon - Libië - Mongolië - Marokko - Nepal - Nicaragua - Noord Korea - Oost Timor - Pakistan - Palestina - Panama - Peru - Portugal - Rusland - Seychellen - Slowakije - Soedan - Somalië - Sovjet Unie - Suriname - Syrië - Thailand - Uruguay - Venezuela - Vietnam (plus Noord Vietnam) - Yemen (plus Zuid Yemen) - Zuid Afrika.
Niet hun slachtoffers maar hun moordenaars dienen berecht te worden volgens de regels van het Neurenberg Tribunaal.
Voor de compañeros van Salvador Allende
Chili: daar zijn ze weer, de ellendelingen; op laarzen, in stoere uniformen opgevuld met watten, koppelriemen, revolver opzij, de stahlhelm op hun stomme beestekoppen; als ze officier zijn pronken ze met een ijdel snorretje; ze dragen een karabijn, een machine-pistool; ze zijn altijd met vier, zes man tegen één burger die ze afbeulen, voortschoppen; ze nemen hem gevangen, ze zullen hem martelen, ze zullen hem doden; ze hebben een van de nobelste mannen onzer dagen vermoord: Salvador Allende Gossens, gekozen president van Chili, een man die geen geweld wilde; daarom verklaren nu keurig nette en vooral veilig levende, altijd aan de kant van de machthebbers staande commentatoren: dat het experiment-Allende is mislukt; het mocht niet slagen; maar is een man mislukt die sinds 1939 de eretitel droeg: minister van de armen? is een man mislukt die de meer dan 60.000 dakloze en ouderloze kinderen van Chili, de gamines, elke dag een halve liter melk liet geven? is de man mislukt die in één jaar tijd de kindersterfte in Chili met ruim 20 procent terugdrong? is de man mislukt die de vrouwen van Chili stemrecht gaf? Is de man mislukt die aan de uitbuiting door de gringo's: het leegroven van de kopermijnen van Chili een einde maakte?
Chili: daar zijn ze weer, de ellendelingen, de laffe dienaren van de machthebbers; ze zijn er altijd geweest; ze waren er toen Cyrus de handen van opstandige onderdanen liet afhakken; ze waren er toen Leopold de Eerste, koning van België en persoonlijk bezitter van de Congo, een rijksdaalder gaf voor een afgehakt negerhoofd: ze werden bij mandenvol verhandeld; ze waren er in Italië en in nazi-Duitsland, ter land, ter zee en in de lucht, de geuniformeerde lafbekken; ze waren en zijn er in Spanje en Portugal, in Angola en Mozambique, in Vietnam en Cambodja; ze waren er in Indonesië: op Zuid-Celebes onder Westerling; ze waren er in Indonesië onder Soeharto, toen ze bij honderdduizenden de communisten vermoordden in de dorpen; ze zijn er in Griekenland, ze zijn er in Zuid-Afrika; ze wachten ook elders op hun kans, dezelfde brute moordenaars; en dezelfde nette mensen zullen bangelijk hun mond houden; de kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders, de rechters, de ambassadeur van de Verenigde Staten die wist van dit plan 'Djakarta', zoals men in Washington zelf verklaarde, maar die niet waarschuwde; hij vertrok stiekem, één dag voor de generaals en admiraals de macht grepen, naar huis: naar zijn bazen.
Neruda is dood, de oude Chileense dichter, Nobelprijswinnaar; in de Volkskrant vonden we een paar regels uit zijn bundel: Vrede voor de avondschemering; ik ben maar een dichter, ik houd van u allen, ik dwaal slenterend over de wereld die ik liefheb; in mijn vaderland worden de mijnwerkers gevangen gezet en soldaten commanderen de rechters; onthoudt die paar regels; de avondschemering is nu gevallen over Chili; maar geloof niet de doodgravers, de commentatoren die het fascisme al goedpraten door het vermeende falen van links breed uit te meten; één ervan ging zo ver Allende er alvast van te beschuldigen dat hij door zijn dood Chili in grote moeilijkheden achterlaat: een idioot die hoofdartikelen schrijft; voor hem is niet de moordenaar schuldig doch de vermoorde; en dan is er ook nog de abjecte radioverslaggever van de AVRO, Peter Schröder; zijn en hun argumenten zijn gelogen; niet Allende bracht Chili in economische moeilijkheden, in onbestuurbaarheid; in Chili ontstond een nieuwe bestuurbaarheid: door de arbeiders zelf; een nieuw distributiesysteem: door coöperatie; een nieuwe economie, door bezetting van grootgrondbezit en van fabrieken; en dit zijn de feiten, chronologisch. In september 1970 behaalde Allende een grootse verkiezingsoverwinning en op 22 oktober daaropvolgend al werd generaal René Schneider, zijn vriend, opperbevelhebber van het leger, in zijn auto vermoord; op 24 oktober 1970 werd Allende door het Volkscongres, het Chileense parlement, met 153 tegen 35 stemmen, tot president benoemd en hij trad op 4 november in functie; twee maanden later, op 16 januari 1971, poogde men hem al te vermoorden; een half jaar later besloot het parlement, op voordracht van Allende, de Amerikaanse kopermijnen in Chili te nationaliseren; het antwoord was het stopzetten van ontwikkelingshulp, behalve de leverantie van vliegtuigen, tanks, de opleiding van Chileense officieren in de Amerikaanse Panama-zone; het Chileense parlement gaat door de knieën, maar niet Allende; op 9 februari 1972 besluit het parlement geen industrieën meer te nationaliseren; op 21 maart publiceren Amerikaanse kranten over het complot van het machtige concern ITT tegen Allende; op 12 mei nationaliseert Allende de Amerikaanse ITT-belangen in Chili; de Amerikaanse regering brengt de strategische reserves aan koper tegen dumpprijzen op de wereldmarkt, zodat Chili verarmt; in Europa vaart een schip met Chileens koper van haven tot haven; de arbeiders weigeren het te lossen, want de Amerikanen eisen beslag op de lading; een Franse rechter beslist in het voordeel van Chili; in september 1972 de eerste pogingen de regering van de Unidad Popular omver te werpen; op 10 oktober begint de staking van de vrachtauto-eigenaars en niet van de chauffeurs, zoals de kranten doorgaans melden: het verkeer in dit langgerekte land Chili wordt lamgelegd; er is ook een patroons-staking in de distributie van levensmiddelen; het leger zoekt in fabrieken naar wapens en schiet arbeiders overhoop; het leger terroriseert de kleine boeren, vermoordt ze, hangt hun lijken te pronk; in maart al begint de planning van de roofoverval van leger, luchtmacht en marine, zoals thans een der leden van de militaire junta zelf onthult; op 29 juni 1973 begint al de militaire coup, doch mislukt, een halve maand later verklaart de fascistische beweging Vaderland en Vrijheid zich verantwoordelijk voor de samenzwering tegen Allende; op 27 juli leggen de patroons opnieuw het transport lam, en rechtse extremisten vermoorden de adjudant van Allende; dan treden de een na de ander de militaire leiders die aan de zijde van Allende stonden af en hij staat alleen: zijn enige bondgenoten: de machteloze armen.
Zo werd van eind 1970 af aangestuurd op de moord op Allende; sociale vooruitgang mocht niet in Chili, zoals het in alle andere Zuidamerikaanse landen niet mag; de armen zongen: venceremos, wij zullen overwinnen; maar de werkelijkheid was: no hay que ser probre, amigo, es peligroso: je moet niet arm zijn, vriend, dat is gevaarlijk; ze zongen hoopvol: we zullen een heel ander Chili maken: todos seres humanos podremos vivir en Chile: wij zullen allemaal in Chili een menselijk bestaan kunnen leiden; ze zongen: verenigd in de vakbond, bouwend aan het socialisme: no nos moverán; ze zullen ons niet overwinnen; en dat zullen ze ook niet, de generaals en hun knechten van het befehl ist befehl; in Zuid-Amerika gaat de fakkel van de guerrilla van het ene land naar het andere; no nos moverán: bij de begrafenis van Pablo Neruda, de dichter, de vriend van Allende, zong een kleine groep mensen, mannen, vrouwen, ouderen en jongeren, het lied van de verworpenen der aarde; ze stonden er omringd door verbeten soldaten, het geweer gericht op de ongewapenden; de trotse machtelozen die toch niet zwegen; ze riepen over het graf: compañero Salvador Allende, hij is hier, voor nu en altijd; hermanos se hieiron todos, hermanos en la desgracia, peleando contra los lobos: ze voelden zich allen als broeders en broeders werden ze strijdend tegen de wolven; ze zullen overwinnen. Spiegel, 3 oktober ‘73
