Het is 32 jaar geleden dat de militaire staatgreep plaats vond in Chili en na een gewelddadige dictatuur van 17 jaar, een periode waarin de rechten van de mens stelselmatig werden geschonden, is er nog steeds geen waarheid en gerechtigheid.
Het staatsterrorisme van de militaire dictatuur heeft de schenders van de rechten van de mens beschermd met de wet 2.191, het gaat om schendingen gepleegd tussen 1973 en 1978.
Deze wet 2.191 werd officieel door de Inter-Amerikaanse Commissie van de Rechten van de Mens benoemd als "zelf-amnestie" en de rechtsgeldigheid van deze wet is door de huidige Chileense democratie gekwalificeerd als een grove schennis van de Amerikaanse Conventie over de Rechten van de Mens.
De schendingen gepleegd tussen 1978-1990 zijn straffeloos gebleven, voornamelijk vanweg de ondergeschiktheid van de rechtbanken, gerechtshoven en in het bijzonder, het hooggerechtshof aan de regeringen van de "Concertación", die het als hun missie zagen om Chili door het democratiseringsproces te laveren.
Uit binnen- en buitenland is de druk op de regeringen van de "Concertación" toegenomen om de schendingen van de Rechten van de Mens niet onbestraft te laten.
Deze populistische regeringen hebben verschillende instanties in het leven geroepen om vooruitgang in deze materie te boeken maar dat de politieke wil ontbreekt, blijkt uit het niet ongeldig verklaren van de zelf-amnestiewet 2.191, wat wel toegezegd was door de regeringen van de "Concertación".
Er bestaat ook politieke onwil omtrent een eerlijke rechtsgang, dit blijkt duidelijk uit het feit dat de zogenaamde democratische regeringen privé-gevangenissen bouwen voor de schenders van de Rechten van de Mens.
De duidelijkste voorbeelden van politieke onwil blijkt uit het feit dat de regering van de Concertacion hemel en aarde hebben bewogen om Pinochet niet aan Spanje uit te leveren en toen President Ricardo Lagos presidentiële genade verleende aan de moordenaar van vakbondsman Tucapel Jiménez.
Vandaag, uit Nederland, Juntos Podemos Más (Samen kunnen we meer), de Comite voor de Rechten van de Mens Tocopilla en Mapundial, sluiten zich aan bij de verwerping van de straffeloosheid, die bepaalde sectoren in Chili willen voortzetten. We wijzen de verklaring dat we "allen verantwoordelijk zijn voor de gebeurtenissen tijdens de militaire dictatuur" van de pinochetistische partij de UDI (Onafhankelijke Democratische Unie) met kracht af.
Wij denken dat een authentieke nationale verzoening slechts plaats kan vinden als deze gebaseerd is op de waarheid en gerechtigheid.
Voor een proces en straf voor de schenders van de Rechten van de Mens.
Voor afschaffing van de dictatoriale grondwet van 1980.
“Als je in mijn herinnering bent, ben je een deel van de geschiedenis.”
Amsterdam, 10 december 2005
Día internacional de los Derechos Humanos
Hoy, a 32 años después del Golpe Militar en Chile, y después de 17 años de cruenta dictadura fascista donde se violaron los derechos humanos, aún se encuentra el país sin 'Verdad ni Justicia'.El terrorismo de Estado de la Dictadura Militar, trató de proteger a los violadores de los Derechos Humanos con el Decreto Ley 2.191, que comprende el periodo, septiembre de 1973 a marzo de 1978.
Este Decreto Ley 2191 es denominado, oficialmente por la Comisión Interamericana de Derechos Humanos, de 'autoamnistía' y su vigencia se ha calificado como una total vulneración de la Convención Americana sobre Derechos Humanos por parte del actual Estado Democrático de Chile.
Las violaciones de los Derechos Humanos después de 1978 hasta 1990, han quedado impune, fundamentalmente a través de la subordinación de los tribunales de Justicia y particularmente de la Corte Suprema a los Gobiernos de la Concertación, quienes tenían la misión de llevar a Chile adelante en el proceso de transición a la Democracia.
La presión nacional e internacional no le han permitido a los Gobiernos Concertacionistas dejar impune las violaciones a los DDHH.
Estos Gobiernos populistas, han creado varias instancias encaminadas a avanzar en esta materia pero la voluntad política ha fracazado al dejar de lado la promesa de anulación del Decreto Ley de ' autoamnistía' (Ley 2191).
La falta de voluntad política para hacer Justicia se manifiesta también cuando los gobiernos llamados democráticos crean cárceles privadas para los violadores de los DDHH.
Y los ejemplos más claros de esta falta de voluntad política, se manifiesta cuando la Concertación evitó la encarcelación de Pinochet en España y cuando el Sr. Ricardo Lagos, otorgó el indulto presidencial a quien degollara al dirigente sindical Tucapel Jiménez.
Hoy, desde Holanda, el Juntos Podemos Más, Comité de Derechos Humanos Tocopilla y Mapundial, se suman al rechazo por la búsqueda de impunidad que se pretende conseguir en Chile. Y rechazamos categoricamente la posición del partido pinochetista, la UDI (Unión Democrática Independiente), al declarar que todos somos responsables por lo ocurrido en la Dictadura Militar.
Pensamos que una auténtica reconcilación nacional, sólo puede estar basada en la 'Verdad y Justicia'.
Juicio y castigo a los culpables de las violaciones de los DD.HH.
A derogar la Constitución dictatorial del 80
“Si estás en mi memoria eres parte de la historia”
Amsterdam, 10 de diciembre de 2005
